سه عامل عمده و تعیین کننده در موضع یابی
- ماموریت
- پراکندگی
- شکل عوارض و محیط
(1) ماموریت (Mission): ماموریت، مهمترین و برترین نقش را در مقایسه با عوامل دیگر موضع یابی دارا می باشد. چه بسا محل و موقعیت، برای استقرار یک واحد نظامی، یا غیرنظامی از نظر داشتن استتار و اختفا بهترین حالت و شرایط ممکن را داشته باشد ولی امکان انجام ماموریت در آن محل نباشد.
برای مثال نیروگاه اتمی، سایت رادار اعلام خبر و موضع توپخانه پدافند هوایی دارای ویژگیهای خاصی        می باشند که نقش تعیین کننده ای در انتخاب محل استقرار آنها ایفا می کند.
(2) پراکندگی (Dispersion): لازمه رعایت این عامل اندازه و مساحت مورد نیاز یک موضع یا محل استقرار را تعیین و دیکته می نماید. بنابراین اگر وسعت محل انتخاب شده به اندازه ای باشد که امکان پراکندگی را فراهم نسازد، محل و موضع خوبی برای استقرار و انجام عملیات موفق نخواهد بود، زیرا محل انتخاب شده به یک هدف آسیب پذیر مبدل خواهد شد.
(3) شکل عوارض و محیط (Terrain Pattern): هر عارضه و محیط اطراف آن، شکل و ساختار خاصی دارد که آن را با سایر محیطها متمایز می سازد و بنابراین هرگونه تغییر شکل در محیط، نشان دهنده نوعی فعالیت و حضور نیروی انسانی در آنجا می باشد.
شکل زمین و محیط در چهار دسته متمایز زیر تقسیم بندی می شود که هر یک از آنها دارای خصوصیاتی متمایز و متفاوت با انواع دیگر می باشد:
 
• محیط روستایی: شکل زمین و عوارض محیط روستایی، از هوا دارای مشخصه هایی همانند منازل کوچک ومتصل و به اصطبلها، جاده های خاکی، زمینها و مزارع کشاورزی علامت گذاری و مرزبندی شده، وجود گله های گاو و گوسفند و ... می باشد.
• محیط شهری: مشخصه های این مناطق از هوا، وجود خانه ها و منازل کم و بیش منظم و متحدالشکل، خیابانهای آسفالته و چهارراه ها و تقاطعهای متعدد و میادین منظم می باشد.
• محیط جنگلی: مشخصه های این مناطق از هوا، وجود درختان انبوه غیر منظم و متفاوت با باغستانهای منظم ومصنوعی می باشد.

2-2- انظباط استتار Camouflage Discipline)  (
دومین اصل و شرط اساسی دست یابی به استتار و موفقیت در آن، رعایت شدید و قاطع و دقیق انضباط استتار به صورت فردی و گروهی می باشد.
انضباط استتار اجتناب از کارهایی ست که ظاهر طبیعی یک منطقه را تغییر داده یا موقعیت عده ها و تجهیزات را بدون این که حتی دیده شوند برای دشمن آشکار می سازد.
موارد قابل توجه در این راستا به شرح ذیل می باشد:
(1) از هرگونه فعالیتی که موجب مشخص و نمایان شدن موضع، محل وتجهیزات و تغییر شکل ظاهری و طبیعی یک محل و یا آشکار شدن حضور فعالیتی در یک مکان می گردد باید اجتناب نمود.
(2) اگر حتی فقط یک سرباز از قوانین استتار، در خصوص عدم ایجاد صدا و یا مخفی ماندن و حرکت ننمودن، تخلف و سرپیچی نماید، کلیه کوششهای گروهی واحد نظامی با شکست مواجه خواهد شد.
(3) بدون شک هرگونه بی توجهی و اهمال کاری موجب آشکار و کشف شدن محل و موقعیت شما توسط دشمن می گردد.
(4) رعایت سکوت رادیویی و راداری از موارد قابل توجهی است که باید به آن توجه ویژه ای مبذول گردد.
(5) جای رد چرخ خودروها، ریختن زباله و مواد زاید غذایی، قوطیهای خالی کمپوت و کنسرو ومهمات و بطری شیشه ای و پلاستیکی در اطراف موضع، از موارد شاخص و نشانگر فعالیت نظامی می باشد.
(6) خودروهای جدید الورود باید از مسیر اصلی جاده ای و خطوط موجود محیطی عبور و رفت و آمد نمایند زیرا انحراف از جاده اصلی و عبور از مسیرهای انحرافی موجب مشخص شدن و شناسایی محل تجمع انبار، قرارگاه و ... می گردد.
(7) در واحدهای نظامی باید یک روش جاری عملیاتی (SOP)1 در خصوص محدوده وظایف و رعایت مقررات انضباط استتار، تهیه و تدوین و وظایف انفرادی و گروهی کارکنان و راننده یگانهای مربوطه به روشنی و صراحت مشخص و تفهیم گردد.
(8) انضباط استتار در شب و تاریکی نیز قابل توجه و با اهمیت است و در هنگام شب، پنجره ها،   روزنه ها، دربهای ورودی ساختمان، چادر و یا هر روزنه و منفذی که موجب خروج نور گردد باید به وسیله پرده، پشت دری و یا هر وسیله مناسب دیگر پوشانده شود.
(9) آتش سیگار نیز در شب قابل رویت است و باید از استعمال آن توسط افراد شدیدا جلوگیری نمود، ضمنا حرکت خودروها در شب نیز باید با چراغ خاموش انجام شود.
(10) هرگونه عکس برداری و فیلم برداری در شب به علت انعکاس نور فلاش، موجب رویت آن توسط دشمن می شود و باید از اقدام به آن جلوگیری شود.
(11) انضباط و رعایت سکوت در حین حرکت شبانه نیز باید مورد توجه جدی رده های نظامی قرار گیرد. در عملیات عبور از رودخانه باید از ایجاد سر و صدا توسط خودروها خودداری شود.
(12) صدای موتور خودروها وتانکها باید توسط صدا خفه کن و تحت پوشش صداهای قوی تر ناشی از صدای شلیک توپخانه ها و مرکز عملیات ایجاد صدای تقلیدی و فریبنده به حداقل ممکن برسد تاموجب جلب توجه دشمن نشود.