‌قانون تملك آپارتمانها
‌مصوب 16/12/1343 با اصلاحیه های بعدی

‌ماده 1 - مالكيت در آپارتمان‌ هاي مختلف و محل‌هاي پيشه و سكناي يك ساختمان شامل دو قسمت است.
مالكيت قسمت‌هاي اختصاصي و مالكيت قسمتهاي مشترك.
‌ماده 2 - قسمتهاي مشترك مذكور در اين قانون عبارت از قسمتهايي از ساختمان است كه حق استفاده از آن منحصر به يك يا چند آپارتمان يا محل‌پيشه مخصوص نبوده و به كليه مالكين به نسبت قسمت اختصاصي آنها تعلق مي‌گيرد.
 به طور كلي قسمتهايي كه براي استفاده اختصاصي تشخيص داده‌نشده است يا در اسناد مالكيت ملك اختصاصي يك يا چند نفر از مالكين تلقي نشده از قسمتهای مشترك محسوب مي‌شود مگر آن كه تعلق آن به قسمت‌معيني بر طبق عرف و عادت محل مورد ترديد نباشد.
‌ماده 3 - حقوق هر مالك در قسمت اختصاصي و حصه او در قسمت‌هاي مشترك غير قابل تفكيك بوده و در صورت انتقال قسمت اختصاصي به‌هر صورتي كه باشد انتقال قسمت مشترك قهري خواهد بود.
‌ماده 4 - حقوق و تعهدات و همچنين سهم هر يك از مالكين قسمتهاي اختصاصي از مخارج قسمتهاي مشترك متناسب است با نسبت مساحت‌ قسمت اختصاصي به مجموع مساحت قسمتهاي اختصاصي تمام ساختمان، به جز هزینه هایی که به دلیل عدم ارتباط با مساحت زیربنا به نحو مساوی تقسیم خوهد شد و یا این که مالكين ترتيب ديگري را براي تقسيم حقوق و تعهدات و مخارج پيش‌بيني كرده باشد. پرداخت هزینه های مشترک اعم از این که ملک مورد استفاده قرار گیرد یا نگیرد الزامی است.
تبصره 1- (الحاقی 11/3/1376) مدیران مجموعه، با رعایت مفاد این قانون، میزان سهم هریک از مالکان یا استفاده کنندگان را تعیین می کند.
تبصره 2-(الحاقی 11/3/1376) در صورت موافقت مالکانی که دارای اکثریت مساحت