مدلسازي عددي حوضچه هاي بنادر رودخانه اي و بررسي تاثير رژيم جريان بر گردابه هاي افقي
مدلسازي عددي حوضچه هاي بنادر رودخانه اي و بررسي تاثير رژيم جريان بر گردابه هاي افقي
محجوب امير*,غياثي رضا
* دانشکده عمران، دانشگاه تهران
مقدمه :
كليد واژه: جريان در پله معكوس، روش حجم كنترل، الگوريتم SIMPLER، حوضچه و بنادر رودخانه اي
لینک کمکی
http://iransaze.com/modules.php?name=Forums&file=download&id=7739
منبع
بررسي تاريخچه رخداد سونامي و ارزيابي پتانسيل سونامي خيزي منطقه فرورانش مکران در سواحل درياي عمان
حيدرزاده محمد,دولت شاهي پيروز محرم,حاجي زاده ذاكر ناصر,مختاري محمد
مقدمه :
هدف از انجام اين مطالعه، بررسي تاريخچه رخداد سونامي و پتانسيل سونامي خيزي سواحل جنوبي ايران در حاشيه اقيانوس هند از طريق ارايه فهرستي از زمين لرزه هاي تاريخي رخ داده در اين منطقه و نيز مدل سازي فازهاي توليد و انتشار سونامي در اين منطقه است. پس از رخداد سونامي بزرگ 26 دسامبر سال 2004 در سواحل اندونزي که حدود 225000 کشته بر جاي نهاد، تلاش هاي گسترده اي براي ارزيابي خطر سونامي و توسعه سامانه هاي کاهش اثرات زيان بار آن در منطقه اقيانوس هند صورت گرفته و در حال انجام است. اولين اقدام در جهت بررسي خطر سونامي در هر منطقه اي، بررسي تاريخچه رخداد سونامي در آن منطقه و ارايه فهرستي از سونامي هاي رخ داده در آن منطقه است. تهيه چنين فهرستي اطلاعات مفيدي در مورد ميزان خطر سونامي، دوره بازگشت سونامي و نيز سواحل در معرض خطر در اختيار قرار مي دهد. با توجه به اين مساله، در قالب اين مطالعه، اولين فهرست سونامي هاي تاريخي رخ داده در منطقه فرورانش مکران تهيه شده است. ناحيه فرورانش مکران در نزديکي سواحل ايران، عمان، پاکستان و هند واقع شده و رخداد سونامي در اين منطقه، کشورهاي فوق را مي تواند متاثر کند. آخرين سونامي بزرگ در منطقه مکران در 28 نوامبر سال 1945 اتفاق افتاد که دست کم 4000 کشته در سواحل ايران، پاکستان، هند، و عمان بر جاي گذاشت. همچنين، در اين تحقيق از طريق مدل سازي فاز توليد سونامي در اثر رخداد زمين لرزه هاي زير دريايي، پتانسيل توليد سونامي در سواحل جنوبي ايران به طور کمي برآورد شده است. در اين راستا، در قالب اين تحقيق برنامه اي براي شبيه سازي و پيش بيني مقدار دگر شکلي بستر اقيانوس در اثر رخداد زمين لرزه هاي زير دريايي بر مبناي معادلاتMansinha & Smylie (1971) تهيه شده است. پس از حصول اطمينان از صحت عملکرد برنامه، از آن جهت شبيه سازي مقدار دگرشکلي بستر اقيانوس در اثر رخداد زمين لرزه هاي زير دريايي در منطقه مکران استفاده شده است. نتايج بيانگر آن است که به طور کلي خطر سونامي در اين منطقه را مي توان به سه سطح تقسيم کرد که عبارتند از: خطر نسبي خيلي کم براي توليد سونامي (در صورت رخداد زمين لرزه اي با بزرگاي تا 7)، خطر نسبي کم تا متوسط براي توليد سونامي (در صورت رخداد زمين لرزه اي با بزرگاي بين 7 تا 7.5) و خطر نسبي بالا (در صورت رخداد زمين لرزه اي با بزرگاي بيش از 7.5). در بخش ديگري از مقاله، با استفاده از تئوري انتشار امواج بلند، انتشار سونامي در منطقه مکران مدل سازي شد. نتايج مدل سازي انتشار سونامي نشان مي دهد که در صورت رخداد سونامي در منطقه مکران، امواج سونامي در عرض 15 تا 20 دقيقه نزديک ترين ساحل را درخواهند نورديد. در پايان مقاله، با توجه به ارزيابي هاي صورت گرفته در مورد خطر سونامي، ضمن تاکيد بر لزوم توسعه يک سامانه هشدار سونامي براي سواحل جنوبي ايران، ساختار اين سامانه، مولفه ها و سازوکار آن ارايه شده است.
كليد واژه: ناحيه فرورانش، زمين لرزه، سونامي، فاز توليد سونامي، فاز انتشار سونامي، سامانه هشدار سوناميhttp://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_pdf/55413876812.pdf
