منبع : ایران سازه

مدل سازي مکان يابي پارکينگ هاي عمومي با استفاده از GIS

با تاکيد بر مقايسه روش هاي وزندهي و تلفيق لايه ها

دانشکده فني دانشگاه تبريز

زمستان 1387; 38(3 (پياپي 56) ويژه مهندسي عمران):11-21.

كريمي وحيد,عبادي حميد,احمدي سلمان


مقدمه :

يکي از مهمترين زيرساخت هاي سيستم حمل و نقل شهري، پارکينگ هاي عمومي هستند که نقش عمده اي در کاهش پارک حاشيه اي و رواني ترافيک ايفا مي کنند. پارکينگ هاي عمومي زماني مي توانند کارايي لازم را داشته باشند که در مکان مناسبي احداث شوند. در حال حاضر مکان يابي اين پارکينگ ها به روش سنتي و با بازديد از محل انجام مي گيرد. در روش سنتي مکان هاي انتخابي فقط با لحاظ نمودن تعداد محدودي از پارامترها مانند قيمت زمين انتخاب مي شوند ولي در اين تحقيق پارامترهاي موثر در مکان يابي پارکينگ هاي عمومي از سه ديدگاه، نزديکي پارکينگ به مراکز جاذب سفر، عوامل ترافيکي و مشکل آزادسازي زمين بخصوص در مناطق مرکزي شهرها بررسي شده و با توجه به اين سه ديدگاه مدل مفهومي مکان يابي پارکينگ تهيه شده است. سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) که علم و فناوري تجزيه و تحليل داده هاي مکان مرجع مي باشد، توانايي تلفيق تعداد زيادي پارامتر را بصورت همزمان دارد. در اين تحقيق ضمن ارايه الگويي مناسب جهت مکان يابي بهينه پارکينگ هاي عمومي بوسيله GIS، از روش هاي مختلف وزندهي و تلفيق لايه هاي اطلاعاتي استفاده گرديده و نتايج اين روش ها نيز با يکديگر مقايسه شده است. نتيجه مقايسه روش هاي مختلف نشان داد که روش وزندهي Fuzzy AHP مناسب ترين روش وزندهي به پارامترهاي مکان يابي پارکينگ مي باشد. در ضمن روش تلفيق هم پوشاني شاخص نيز بعنوان بهترين روش تلفيق لايه هاي موثر در اين تحقيق، انتخاب گرديد.


كليد واژه: پارکينگ هاي عمومي، مکان يابي، سيستم اطلاعات مکاني، تصميم گيري چندمعياره، هم پوشاني شاخص، وزن دهي به معيارها، AHP



تاثير ناهمواري روسازي و روشنايي بر سرعت جريان آزاد در آزادراهها

پژوهشنامه حمل و نقل بهار 1389; 7(1):27-38.

صفارزاده محمود,زاهدي محسن*

* دانشکده فني و مهندسي، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران

مقدمه :

اين مطالعه قصد دارد تاثير ناهمواري روسازي و تاريکي شب بر سرعت جريان آزاد، در آزادراهها را به دست آورد. در بسياري از آيين نامه هاي معتبر دنيا، به منظور مطالعه سرعت جريان آزاد1 (FFS) شرايط روسازي هموار و روشنايي روز مد نظر بوده است، نظير آيين نامه ظرفيت بزرگراهها2 (HCM)، که در آن تاثير ناهمواري روسازي و تاريکي بر سرعت جريان آزاد، ظرفيت و سطح سرويس3 راهها در نظرگرفته نشده است. آشكار است هر عاملي که سبب کاهش ديد رانندگان و يا افزايش لرزش وارده به وسايل نقليه شود، منجربه کاهش سرعت وسايل نقليه خواهد شد. در اين مطالعه به منظور تعيين شرايط ناهمواري روسازي، از ضريب ناهمواري بين المللي (IRI) ؛که توسط دستگاهRSP ساخت شرکت Dynatest برداشت مي گردد؛ استفاده شد، همچنين اطلاعات درباره ناهمواري روسازي و سرعت جريان آزاد وسايل نقليه سواري در روشنايي روز و تاريکي شب و در 16 قطعه از يک محور آزاد راهي به طول 62 کيلومتر برداشت شد. داده هاي سرعت ، با دستگاه Speed Gun مدل traffipatrol XR که توانايي سنجش سرعت در روز و شب و تا فاصله بيش از يک کيلومتر را دارد و در شرايط جريان آزاد سنجش شد و به منظور جلوگيري از تاثير کنترل سرعت بر رفتار رانندگان، محل استقرار دستگاه در فواصل و نيز مکان هايي انتخاب شدند که در محدوده ديد رانندگان قرار نگيرد. تحليل داده ها در اين مطالعه نشان مي دهد که رابطه خطي و معکوس در سطح معني داري 01/0 ، توانايي توضيح تغييرات سرعت جريان آزاد بر حسب ضريب ناهمواري بين المللي را دارد و حساسيت سرعت جريان آزاد به ناهمواري در شرايط تاريکي شب کمتر ازحساسيت سرعت جريان آزاد به ناهمواري در روشنايي روز است. ديگر نتايج اين مطالعه نشان دهنده آنست که حساسيت سرعت جريان آزاد نسبت به تاريکي در ناهمواري هاي کوچک تر بيشتر است. نهايتا اين مطالعه، فاکتورهاي نوعي را به منظور تصحيح شرايط ناهمواري و تاريکي بر معادلات سرعت جريان آزاد در HCM ، ارايه کرده است.


كليد واژه: سرعت جريان آزاد، ناهمواري روسازي، تاريکي، بزرگراه، آزاد راه