بهسازی لرزه ای
با آنچه در مورد « بهسازی » و مفهوم لرزه ای گفته شد، اکنون می توان « بهسازی لرزه ای » را بررسی کرد.
گفتیم «بهسازی» موقعی صورت می گیرد که نارسائی یا کمبودهای در ساختمان وجود داشته باشد وبرخی از موارد بهسازی را نام بردیم.
همچین دیدیم که مفهوم « لرزه ای » به چه مقولاتی مربوط می شود و بویژه دیدیم که آئین نامه ها در مورد سازة ساختمان، از دیدگاه این مفهوم روی چه نکاتی تاکید می ورزند.
حال می توانیم بگوئیم «بهسازی» وقتی
مطرح می شود که ساختمانی، بهر علت، آسیب دیده یا احتمال آسیب دیدنش در
شرایط مختلف و به صورت عام وجود داشته باشد. اما بهسازی لرزه بطور عمده
موقعی مطرح
می شود که کاهش احتمال آسیب پذیری و بروز نارسائیهای کوچک یا بزرگ در ساختمان در اثر زلزله مد نظر باشد.
ذکر
این نکته خالی از لطف نیست که گرچه بهسازی به قدمت ساختن و در واقع همزاد
آن است، تا چند دهه پیش ، «بهسازی» کار مهندسی محسوب نمی شد و آن را به
حرفه مندان رده های پایین ، یعنی معماران (به مفهوم سنتی) و بنایان واگذار
می کردند و بطور استثنائی در موارد ویژه و برای ساختمانهای خاص از مهندسان
کمک گرفته می شد. کارمهندسان ساختن فضاهای زیست و کار وارتباطات بود ودر
واقع مهندسان کالبد فیزیکی زندگی مدنی را می ساختند و اکنون هم می سازند،
ولی با پیچیده تر شدن ساختمانها و بالطبع بغرنج شدن بهسازی آنها، بتدریج
حضور مهندسان در این عرصه بیشتر شد ووقتی در حدود ربع قرن پیش شورای
اقتصادی سازمان ملل متحد در یک اقدام بی سابقه، کتابی در زمینه بهسازی
وبرخی ضوابط حاکم بر آن منتشر کرد، مسئله جایگاهی دیگر یافت. بویژه انتشار
این کتاب اهمیتی نمادین از لحاظ نشان دادن جایگاه مهم بهسازی در اقتصاد
جهان داشت.
حدود بیست سال پیش، وقتی پیشنهاد کردم که
« بهسازی » به عنوان درسی مستقل و واحدی اختیاری، برای اولین بار در دانشکده
فنی ارائه شود، شاید برخی از همکاران هم به خاطر داشته باشند که می گفتم «
اگر قرن بیستم قرن ساختن است، قرن بیست و یکم قرن بهسازی خواهد بود» و در
قرن بیست و یکم، «ساختن» و
« بهسازی» همعنان و رکاب به رکاب حرکت
خواهند کرد. ولی اکنون وضع ازاین هم فراتر رفته و بهسازی جلوتر از ساختن و
نوسازی حرکت می کند. یکی از علل عمده این مسئله ، این است که مهندسان در
نوسازی بطور عمده در چارچوب مقررات و مفاهیم کلاسیک و متداول باید حرکت
کنند ولی در بهسازی امکان مطرح کردن افکار نو و راه حلهای غیر متعارف بیشتر
است. یکی از ثمره های بزرگ این نحوة برخورد با مسئله ، «طراحی ساختمانها
دربرابر زلزله برمبنای عملکرد» است که اول بار در بهسازی مطرح شد وسپس راه
خود را به سمت آئین نامه های ساختن ساختمانهای نوگشود وگسترش یافت.
منبع : شبکه اطلاع رسانی ساختمان ایران شاسا
دستگاه امحا انواع لامپهای فلورسنت
دکتر محمود شیخ زین الدین با اشاره به ضرورت نهادینه سازی و پرداختن به مدیریت پسماند در کشور بسیار افزود: از این رو طراحی و ساخت دستگاه امحا انواع لامپهای فلورسنت (مهتابی و کم مصرف) در دستور کار پژوهشگران در شهرک علمی اصفهان قرار گرفت. رئیس شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان اظهار داشت: دراین راستا جمع آوری پسماندهای الکتریکی و الکترونیکی از سال 1390 با امضای قراردادی با سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهرداری اصفهان، امحاء این پسماندها از سال 1391 آغاز شد.
وی با بیان اینکه لامپهای فلورسنت که درکشور به نام لامپهای کم مصرف شهرت دارند، دارای فلز جیوه هستند، ادامه داد: سالانه در کشور بیش از 19 میلیون شعله از انواع لامپهای فلورسنت استفاده می‌شود که به دلیل عدم وجود سیستم دفع و بازیافت خطری بسیار جدی برای سلامتی افراد و محیط زیست ایجاد خواهد کرد. به دلیل سمی بودن جیوه لامپهای از رده خارج شده فلورسنت، آثار سویی بر روی مغز جنین، کودکان و خردسالان دارد.
شیخ زین الدین با اشاره به مطالعات محققان شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان، خاطرنشان کرد: پژوهشگران این مرکز تحقیقاتی موفق به طراحی و ساخت دستگاه امحاء لامپهای فلورسنت با علامت تجاری لامپا (lampa) شدند. وی امحاء یک هزار و 500 لامپ فلورسنت در روز، حذف گاز خطرناک جیوه به صورت کاملا مطمئن و طراحی مفهومی و ترویج فرهنگ بازیافت این گونه لامپها را از مهمترین مزایای دستگاه امحاء انواع لامپهای فلورسنت دانست و یادآور شد: از جمله برنامه های توسعه ای طرح می توان به مواردی چون طراحی و اجرای سیستم جمع آوری این پسماندها از سطح شهر اصفهان، راه اندازی خط امحاء انواع لامپ های فلورسنت و گسترش این طرح به دیگر شهرهای کشور اشاره کرد.
به گفته رئیس شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان با راه اندازی خط امحای انواع لامپ کم مصرف روزانه 2.2 تن از پسماندهای الکترونیکی و الکتریکی امحاء خواهد شد
