روش استتار
روش استتار
(1)
صورت، گردن و دستها بايد با استفاده از گل، ذغال، رنگ و پارچه مناسب
استتار شود، به طوري كه شفافيت و درخشندگي پوست از بين برود. اين كار
ميتواند توسط جورابهاي داراي سوراخ چشم يا كلاه مخصوص نيز انجام پذيرد.(2) تشعشع و انعكاس حاصله از برخورد نور با وسايل شخصي رزمنده از قبيل ساعت، عينك، انگشتر و حلقه موجب كشف افراد و يگان نظامي شده و بايد حتيالامكان از اين وسايل استفاده نشود، زيرا از جمله موارد تخلف انضباط استتار محسوب ميشود و چه بسا ممكن است موجب لو رفتن و كشف فعاليت و محل استقرار توسط دشمن شود.
(3) لبههاي اطراف كلاه كاسك، يكي از مشخصههاي بارز و مورد توجه و آشنا براي دشمن است. اولين قدم در استتار كلاه كاسك انفرادي، به هم زدن شكل معمولي آن است.
استتار كلاه كاسك بايد به طريقي انجام شود كه هيچ سايهاي از كلاه كاسك بر روي شانه و پشت فرد ايجاد نشود.
(4) استتار اسلحه انفرادي رزمنده توسط وسايلي از قبيل گوني، كتان، تور استتار، گل يا نوارهاي پارچهاي امكانپذير ميباشد.
توضيح اينكه انجام استتار توسط وسايل ياد شده به هيچ وجه نبايد موجب مزاحمت در انجام تير اندازي و استفاده از دستگاه ديد (مگسك و دوربين) اسلحه باشد.
(5) قسمتهاي شفاف فانوسقه،قلاب كمر، قمقمه و دكمه بايد با استفاده از گل، ذغال، پارچه يا رنگ استتار شود.
(6) پلاك هويت بايد بهصورت كامل در زير لباس مخفي و پنهان شود.
(7) واكس نزدن پوتين در شب عمليات و گلمالي نمودن آن توصيه ميشود.
(8) در استتار لباس و كلاه و سلاح و وسايل رزمنده توسط رنگ بايد به محيط اطراف توجه كامل شود بهطوري كه در محيطهاي بياباني از رنگهاي روشن و در محيطها و مناطق جنگلي و كوهستاني از رنگهاي مخلوط و تيره و در مناطق برفي از لباس و رنگ سفيد استفاده شود.
4-5- توصيههايي درباره روشهاي حركت انفرادي
(1) اقدام قبل از حركت:
• رعايت كامل موارد ذكر شده در روشهاي استتار.
• بستن و محكم كردن تجهيزاتي كه هنگام حركت ايجاد سر و صدا ميكنند.
• پيچيدن بند حمايل اسلحه.
• پرهيز از هر گونه حركت بيمورد.
• تعيين دقيق مسير حركت
• تعيين دقيق محل توقف بعدي
(2) زمان حركت:
بهترين زمان حركت مواقعي به شرح زير است كه دشمن با نوعي گيجي و آشفتگي و ضعف مواجه است.
• در مواقع بمباران هوايي مواضع دشمن.
• در مواقع گشودن آتش توپخانه بر روي مواضع دشمن.
• در مواقع گشودن آتش پر حجم مسلسلها و تيربارها.
• در مواقع باد و باران و گرد و خاك و رعد و برق.
• در هنگام تعويض ديدهبانهاي دشمن.
• در مواقع حركت خودروها و استفاده از پوشش صدا و گرد و غبار ناشي از حركت خودروها.
(3) چگونگي حركت:
• پس از بازرسي كامل خود در مورد رعايت موارد استتار.
• حركت بهصورت درازكش.
• حركت بهصورت مارپيچ.
• حركت بهصورت چهار دست و پا.
• حركت در پناه سايهها.
• پرهيز از هر گونه حركت غير ضروري.
• حركت از خطالقعر زمين.
• عدم حركت از روي ديوارها.
• عدم مزاحمت براي پرندگان و جانوران در حين حركت.
• خفه كردن صداي عطسه و سرفه.
• حركت در ميان بوتهها و علفزارها بهصورت مارپيچ و در زمان وزش باد.
(4) مواردي كه در حركت شبانه بايد علاوه بر موارد مذكور رعايت نمود:
• قرار نگرفتن در زمينه باز آسمان.
• پرهيز مطلق از كشيدن سيگار و روشن كردن كبريت.
• در صورت لزوم استفاده از چراغ قوههاي مخصوص مناطق جنگي.
• حتيالمقدور پرهيز از دويدن.
• خيز برداشتن در زمان و فواصل كوتاه.
• حركت بهصورت چهار دست و پا روي كف دستها و سر زانوها.
• پرهيز مطلق از صحبت كردن حين حركت.
• پايين آوردن پاها به نرمي بر روي زمين بهطوري كه پنجه و كف پا بر روي زمين قرار گيرد.
(5) راههاي مناسب براي حركت:
• راهي كه داراي بيشترين پوشش و استتار باشد.
• راهي كه دارای مخفيترين راه ممكنه باشد.
• راهي كه از بيشترين قدرت آتش خودي برخوردار باشد.
• كمترين طول و مساحت را داشته باشد.
(6) مسيرهاي نامناسب جهت حركت:
• خطالرأس عوارض.
• مسيرهاي حاوي سنگهاي ريزشي.
• راههاي داراي شيبهاي لغزنده و تند.
• مسيرهاي داراي بوتههاي خشك.
• مسيرهايي كه ردپا بر جا ميگذارد.
(7) چگونگي حركت در مواضع دشمن:
• رزمنده باهوش رزمندهاي است كه قبل از حركت در اين مورد فكر كرده باشد.
• بلافاصله زمينگير شده و جهت آتش را پيدا كند.
• با يك نگاه كلي، گذرا و سريع موقعيت خود، نيروهاي خودي و دشمن را تشخيص دهد.
• از سراسيمگي و حركات بيمورد جداً پرهيز كند.
• به موضع قبلي برنگردد مگر آنكه كمترين فاصله را داشته باشد و يا ضرورتي خاص موجود باشد.
• نزديكترين و بهترين موضع را انتخاب نموده و سپس بدان سمت حركت نمايد.
(8) مواضع مناسب در حين حركت:
• مواضع طبيعي (درختان، سنگلاخها، جويبارها).
• مواضع مصنوعي (حفرههاي ناشي از اصابت بمب، خمپاره و... كانالها، سنگرهاي موجود، خاكريزها).
+ نوشته شده در جمعه ششم اردیبهشت ۱۳۹۲ ساعت 0:43 توسط دانلود رایگان مقالات-کتاب: عمران، معماری
|