وظيفه توربين های بادی، تبديل انرژی باد به کار مکانيکی ( مانند آسياب بادی و حرکت وزنه ) و توليد الکتريسيته می‏ باشد.اين نوع توربين ها به دو دسته کلی محور افقی و محور عمودی تقسيم می‏شوند.
توربين های محور افقی دارای ساختمان و نصب پيچيده بوده و نصب آنها فقط در مناطق با باد دائمی و سرعت های بالای آن ارزش اقتصادی دارد[1]. دراين توربين ها سرعت دوران روتور بسيار بالا بوده ولی گشتاور آن ها کم است و از آنها بيشتر برای توليد برق استفاده می‏شود. اما توربين های محور عمودی که می ‏توان آنها را پدر آسياب های بادی دانست، دارای ساختمان و نصب بسيار ساده‏ای بوده و در سرعت ها و جهت های مختلف باد قابل استفاده می‏باشند. اين توربين ها، بر خلاف توربين های محور افقی، دارای سرعت دورانی کم و گشتاور زياد بوده و مستقل از جهت باد هستند. به دليل سرعت کم و گشتاور زياد، بعضي اشكال انتقال قدرت ازجمله هواي فشرده و هيدروليك برتري بيشتري نسبت به توليد مستقيم الكتريسيته در اين روتورها دارند2]،1[ . همچنين مطالعات و اندازه‏ گيري های انجام شده نشان می‏دهند از اين دستگاه می‏توان به عنوان وسيله‏ای در مقياس کوچک، برای توليد برق خانواده‏ های روستايي مناطقی که تا چند دهه ديگر هم ممکن است از برق بهره‏مند نشوند، استفاده نمود. همچنين به دليل ارزان بودن ساخت آن برای
 شرکت های بزرگ و دولت، اين وسيله می‏تواند برای کاربردهايي از جمله آبکشی از زمين و پمپاژ آب در صنايع کشاورزی و صنعت مورد استفاده قرار گيرد.
     در توربين ها يا روتورهای محور عمودی، محور دوران بر راستای افق و جريان باد عمود است و به همين دليل سطحی که توسط باد به حرکت در می‏آيد پس از نيم دور چرخش مجبور است در جهت عکس جريان باد به حرکت خود ادامه دهد و اين مشکل سبب پايين آمدن ضريب توان آنها مي شود. به همين دليل در اين روتور ها منحنی پره از اهميت خاصی برخوردار است[1].